dropveter

vroeger op de lagere school, was bij het trakteren, het snoep waar drop in was verwerkt zeer populair; droplollies, zachte dropkabels met rood erlangs, dropstaven, schuine droppen, dropveters.
sommigen van Kaat's klasgenoten, pulkten eerst het rood van de dropkabels af en aten daarna de rest pas op. anderen probeerden figuren te zuigen in hun dropstaven, daar moest je dan wel een hele studie van maken, want dat is helemaal zo gemakkelijk nog niet.
de dropveters waren strak opgerold en in het midden van het rolletje zat een felgekleurd balletje. of dat balletje nou een toverballetje was of gewoon een zuurtje, daar is Kaat nooit achter gekomen. zij koos liever een schuine drop, dat was zoute drop en dus veel pittiger.
op verjaardagsfeestjes werden zekere spelletjes gedaan met dropveters; met zijn tweetjes één dropveter, ieder een eindje in zijn/haar mond en dan snel naar elkaar toe eten. dat spelletje was in de zesde klas een stuk leuker dan in de tweede...