zondag 27 december 2009



zwart-wit?

wanneer het niet zo slecht zou zijn, zou Kaat er nog regelmatig van snoepen; zwart-wit of zoals 't bij haar in de buurt werd genoemd, lauwlier of nog beter, lauwelier. lauwelier of louwelier het zal wel nooit genoemd worden in het Groot Nederlands Dictee, in de dikke Van Dale is het niet te vinden. daarin vind je alleen de betekenis van zwart-wit. misschien is het woord zelfs nog nooit op papier gezet en is het alleen in de gesproken vorm bekend bij Kaat en d'r leeftijdgenoten...

in haar lagere schooltijd kocht Kaat het droppoeder bij de drogist, voor 5 cent, in een papieren zakje. in haar herinnering was het een onregelmatig gemalen mengseltje van zoethout en zout. wanneer ze het hele zakje achter elkaar leeg "likte" was ze zo misselijk als wat en gedurende een flinke tijd koos ze liever duimdrop, borsthoning, strooplikkers of klapkauwgom voor de stuivers die ze mocht "versnoepen". kreeg ze van een vriendinnetje een beetje uit het zakje op d'r hand, om met haar wijsvinger op te likken, dan was ze weer verkocht en gaf ze haar stuiver opnieuw uit aan een zakje lauwelier.

ook het zwart-wit ging met de tijd mee; er verscheen lauwelier in zakjes van plastic; ze waren te koop voor 10 cent. het poeder was zoeter, de ingredienten veranderd. als Kaat goed nadenkt, zou het modernere zwart-wit wel eens op basis van laurierdrop gemaakt kunnen zijn. deze versie maakte Kaat niet meer misselijk en je kon zo lekker sabbelen op het zakje. het was de sport om de lauwelier droog te houden, maar ging je eenmaal sabbelen, dan klonterde er al snel een nattige rand aan het zakje. dat randje at Kaat op wanneer de rest van het zakje leeg was, heerlijk, één grote bonk lauwelier om op te zuigen.
het toppunt van lekker was wel, kauwgum, dropstaafjes of lollies in de lauwelier te "soppen", ook dan kreeg je een hoop van het poeder tegelijk binnen... mmm... kippenvel!

er zijn indertijd ook nog wel kleine plastic flesjes of andere figuurtjes verkocht met zwart-wit, Kaat is een paar keer om gegaan voor zo'n ding, maar kwam er al heel snel weer op terug; de flesjes of potjes waren leuk, maar de lauwelier van slechte - lees misselijkmakende - kwaliteit.

woensdag 16 september 2009

zaterdag 25 juli 2009

kei- en keihard



Kaat heeft van een vriendin een hele berg stenen gekregen, voor in de tuin. Een kikkertrapje heeft ze ervan gemaakt, voor bij het vijvertje en in de geveltuin liggen - op de plekken waar niets groeit en waar de buurtkatten anders in gaan graven - er een paar heel decoratief te zijn.
Maar hoe Kaat ook aan het verleggen is geweest, er blijven er drie over...
Die gaan dan maar weer terug naar de vriendin.